Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙ...


.......

Το εργο αυτο δεν αποβλεπει να κανη πολεμικη.
Προτεινει κοινη μελετη πανω στη μεγαλη πρωτοβουλια που ειναι αναγκαια για να ανταποκριθουμε στην θεμελιακη μεταλλαγη της εποχης μας. Για το σκοπο αυτο προτεινει ορισμενες αποψεις προς μελετη, προκειμενου να δοθη απαντηση σε πεντε ουσιαστικα ερωτηματα:
1. Σε τι συνισταται η νεα επιστημονικη και τεχνικη επανασταση; Ποιες ειναι οι συνεπειες της; Οι απαιτησεις τους συνταιριαζονται με τις απαιτησεις της εξελιξεως της δημοκρατιας και της δημιουργικης αναπτυξεως του ανθρωπου;
2. Ποιες καινουργιες αντιθεσεις γεννα αυτη η μεταλλαγη στις Καπιταλιστικες χωρες και, ιδιαιτερα, την πλουσιωτερη και ισχυροτερη απ' αυτες, στις Ηνωμενες Πολιτειες; Τι πρωτοβουλιες εχουν αναληφθη η θα ηταν δυνατο να αναληφθουν για το ξεπερασμα των αντιθεσεων αυτων;
3. [...].
4. Ποιες βαθειες αλλαγες επιβαλλει αυτη η μεταλλαγη στο Γαλλικο Κομμουνιστικο Κομμα, στην αντιπολιτευση, στην Γαλλικη πολιτικη στο συνολο της;
5. Τι μετασχηματισμους προκαλει αυτη η μεταλλαγη στις διεθνεις σχεσεις; Και ποιες πρωτοβουλιες θα εκαναν δυνατη στο σημερινο σταδιο, μια παγκοσμια οργανωση των αναγκων, των πλουτοπαραγωγικων πηγων και των ελπιδων για να εξασφαλισθη μια πληρης αναπτυξη του Ανθρωπου και του καθε ανθρωπου;
Ο καθενας ας αποφασιση αν θα δεχθη την προκληση γι' αυτην την συζητηση.
Δεν μπορει πια κανεις να σωπαινει.

(του ΡΟΖΕ ΓΚΑΡΩΝΤΥ, η τελευταια παραγραφος απο την δικη του εισαγωγη στο βιβλιο του " Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΜΠΗ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ", μτφ. Α. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ, εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ ΠΡΕΣΣ Ε.Π.Ε. ΑΘΗΝΑ 1971, σειρα "βιπερ" )

Σημ. του blogger: Νομιζω οτι, ειδικα για τον τοπο μας, κατω απο την δεδομενη συγκυρια, το βιβλιο αυτο παραμενει ακρως επικαιρο!

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ ΤΗΣ ΒΗΡΥΤΟΥ


Η συντροφια μας απλωμενη φλυαρουσε
στον καναπε και δυο μεγαλες πολυθρονες
γυρω μας κι αλλοι, χαριεστατοι και νουνεχεις,
στο χερι ενα Μαρτελ, και, προπαντος, αρτιμελεις.

Εμεις οι δυο μετρουσαμε το αναστημα μας στο παρον
αν και αμφιβαλαμε για το καταλληλον της στιγμης
- θα 'ταν καλυτερα, ισως, το "εμεις κι εμεις"
αλλου - στους Εμμαους, η κατα φαραγγα Αιλων ;

Ωστοσο κυλησε ευχαριστα η βραδια μας
με συζητησεις φρονιμες, στοχαστικες
- αραγε η βραδια αυτη ηταν στο προγραμμα ; -
Ομως το χθες παντοτε συμψηφιζεται στο χθες'

αλλωστε αυτο, μονο το μελλον θα το κρινει
κανεις δεν ξερει, μητε συ, μητε κι εγω
γι' αυτο τα δαχτυλα μας λιγο αντισταθηκανε
οταν στην πορτα σφιξαμε τοσο θερμα το χερι.

( του ΖΑΧΑΡΙΑ ΒΟΛΙΚΑ )



σηm. του blogger :
το ποιημα αυτο εμπνευστηκε ο ποιητης, απο ενα ταξειδι του στη Βηρυτο, συμμετεχοντας σε μια αποστολη, νεος γιατρος-νευροχειρουργος τοτε, εθελοντων, ελληνων και ελληνιδων, γιατρων για την παροχη των ιατρικων υπηρεσιων τους, στους εχοντες αναγκη χιλιαδες παλαιστινιους τραυματιες των προσφυγικων καταυλισμων ΣΑΜΠΡΑ και ΣΑΤΙΛΑ( 15-9-1982), κατα την διαρκεια της ισραηλινης εισβολης στον Λιβανο. Η αποστολη πραγματοποιηθηκε κατοπιν επειγοντος αιτηματος για ιατρικη βοηθεια απο την Ο.Α.Π. και υπο την αιγιδα της Οργανωσης Μπερτραντ Ρασσελ για την Υφεση, τον Αφοπλισμο και την Ειρηνη.
Την μεταβαση του αυτη στο πολεμικο μετωπο ο ποιητης εμπιστευτηκε, τοτε, σε μενα με την παρακληση να μην πω τιποτα στους γονεις του, παρα μονον σε περιπτωση που, ο μη γενοιτο, δεν γυριζε πισω. Τηρησε, οσο οι συνθηκες το επετρεπαν, μαζι μου συνεχη επαφη, σε ολη την διαρκεια της παραμονης του στη Βηρυτο και μολις, στην επιστροφη του μεσω Δαμασκου, πατησε το ποδι του στο αεροδρομιο Αθηνων, μου τηλεφωνησε και συναντηθηκαμε αμεσως. Κατα την συναντηση μας, μου περιεγραψε την ολη κατασταση και την τραγικοτητα της. Τα γεγονοτα αυτα αποτυπωθηκαν, στη συνεχεια, σε ειδικη εκθεση της ομαδας των εθελοντων η οποια, με πολλες αλλες εκθεσεις, δημοσιευθηκε σε ειδικη εκδοση του Ιδρυματος Μπερτραντ Ρασσελ και κυκλοφορησε διεθνως.
Ο ιδιος, με την σεμνοτητα που τον διακρινει, δεν αναφερεται, σχεδον ποτε, σε τετοιες του δραστηριοτητες!
Πηρα την ευθυνη, οντας παιδικοι φιλοι και συμμαθητες στο Δημοτικο και το Γυμνασιο κι ακομη φιλοι μεχρι τωρα, να παραθεσω αυτο το σημειωμα χωρις την αδεια του. Ελπιζω οτι θα μου το συγχωρησει οταν μεθαυριο που θα συναντηθουμε ολοι οι επιζωντες συμμαθητες για να γιορτασουμε τα 50 χρονια της αποφοιτησης μας απο το Γυμνασιο, θα του το πω!



Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ Σ' ΕΝΑΝ
- ΝΕΟ ΦΙΛΟ, ΑΡΚΕΤΑ ΝΕΩΤΕΡΟ, ΑΠΟΦΟΙΤΟ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ -
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ, ΚΑΘΗΓΗΤΗ Μ.Ε.,
ΤΟΝ ΔΗΜ. ΣΠ.

για να του θυμιζει...



Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Σ' ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΠΟ ΘΕΑΜΑ


Σ' εναν κοσμο απο θεαμα
τα χρωματα κουραστηκαν να κινουνται
τα τωρινα μου χρονια στοχαζονται
κι η μοναξια μπορει να θυμαται σωστα
τις μορφες που ανασαινουν
στο χαδι της.

Σ' εναν κοσμο απο θεαμα
το σπιτι μου αποκτα
ο, τι στερηθηκα
τα παιδικα μου χρονια σιωπηλα
το παλιο κτηριο του σχολειου
κοκκινες μερες
γεματες πεινα και φως.

Σ' εναν κοσμο απο θεαμα
η μοναξια μου μπορει να χαιρεται σωστα
με καθε υπερβολη της σκεψης μου.

( του ΖΑΧΑΡΙΑ ΒΟΛΙΚΑ, απο τη συλλογη " ΔΙΠΛΗ ΒΑΡΔΙΑ ", εκδοσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ, αθηνα 1984 )



Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

η ΦΩΝΗ της ζουγκλας...


πριν δυο χρονια...

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

κονβο'ι'...



..........

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Υδρα 2


σκηνικο

Υδρα


ανημερα της Παναγιας


Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Η... ΕΛΛΗΝΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ (updated)




............................... CLICK ..................... CLICK

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙ Η ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΕΛΑΕΙ...


... ΩΡΑ 00:33 π.μ. της 7ης Σεπτεμβριου!

Πολυ δυσκολος ο... τοκετος.


Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Ω ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ...




[ Η αναρτηση αφιερωνεται στη μνημη του φιλου μπαρμπα ΓΙΑΝΝΗ (Θ... να τον θυμασαι παντα!) και τη παρεα του, τον -και εξαιρετο, φιλο επισης, πανεπιστημιακο- Χρ. Α. και, βεβαια, τον χωρις καμμια αμφιβολια, παντα επικαιρο μεγαλο και σπουδαιο Κ.Μ. ]


Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ACHTUNG ACHTUNG



Προφυλαχτειτε

οσο καλυτερα

μπορειτε...









σε λιγo...
θα πεφτουν
σαν το χαλαζι...


οι επαινοι και τα ΒΡΑΒΕΙΑ
στους...συμμορφουμενους

προς τας ΕΝΤΟΛΑΣ...

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ...


.....................Τ Ο.. Γ Υ Α Λ Ι
......................( σχεδιον γ' )

Ποιημα απο δυο ανθρωπους, εναν ανθρωπο,
εναν ποιητη, μια φωνη και μια αλλη φορα.


Ω, η αργμαλειον μπλε αφθραυστον
πονταιμα ενδεις
αιειων παρθαιρων αφθορω.
Ως δυσευκρατος μαστης αδω.
Χαιρε, η διαφαινουσα αεικινυγρος
θαλασσα
χαιρε, η εξαπαντος δακρυπλουσα βλεμματος
και ακομη χαιρε
εσυεμον ερευμα οπου στους οφθαλμους μου
ηδιστον συμφερεις εως

..........

Ανθρωποι:
Ποιος εισαι;

Ποιητης:
Ο Λογος που γεννα ζωη
κι αυτη εμπιστοσυνη.
Υστερα ειν' το ποιημα
αυτο που γραφω τωρα
και το τελειωνω κι αρχινω
καθε φορα ξεχωριστα
παλι ξανα κι αλλη φορα
το ιδιο ποιημα που διαβαζω
και βρισκω καποια διαφορα
στο πουθενα.

Ανθρωπος:
Ακουσα τη σαλπιγγα να φωναζει καποιον αλλον,
να' ρθει να δει, ποσο πικρο ποσο γλυκο ειναι το ψωμι.

Φωνη:
Ο Λογος για ν' αυτοεννοηθει θελει
και την ηχω του.

Ποιητης:
Δεν εγινα εγω Θεος, εγω εδωσα τη ζωη μου ως οφειλα
για να γινεις εσυ, ο πρωτος ανθρωπος και ο τελευταιος Θεος.

Ανθρωπος:
Οντως ειναι αυτος ο κοσμος ο αλλος που ειμαι.

Ανθρωποι:
Ποιος;

..........Και η ποιηση με τη σιωπη της απαντα.


Αλλη φορα.


( " ΤΟ ΓΥΑΛΙ " του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΤΕΛΙΑ, εκδ. " Αιγοκερως " - αθηνα 2007 )

-------------------------

Ενα απο καρδιας ευχαριστω στον ποιητη για την φιλια του!

.......................CLICK.....CLICK.....CLICK