Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

... στην καθ' ημας Ανατολη...


τσιφτετελι...


Εφτασα στο Καιρο με την Swissair, πετωντας απο το Ελληνικο, στις 11.30 μ.μ. τρανζιτ, για να συνεχισω για τη Jeddah της Σαουδικης Αραβιας στις 05.30 π.μ. με την Egyptair. Ηταν το 1975.

Οταν ταξιδευω εχω, παντα, το ελαττωμα να μην μπορω να κοιμηθω ωσοτου φτασω στον προορισμο μου και μονο σε κρεβατι. Ηταν εξ αλλου και η πρωτη φορα που βρισκομουν στο Καιρο! Την λυση τη βρηκα... αμεσως! Ζητησα και πηρα 5ωρη αδεια επισκεψης στην πολη!

Πηρα ενα ταξι και, περιπου στη 01.00 π.μ. βρισκομουν στο πιο κεντρικο σημειο του Καιρου, το πιο πολυσυχναστο και πολυβουο! Κανω μια βολτα 10 λεπτων και να, μπροστα μου το Χιλτον του Καιρου. Μπαινω μεσα, ριχνω μια ματια και βλεπω οτι στον τελευταιο οροφο του λειτουργει music hall με μπαλετο σε ανατολιτικους χορους! Παιρνω το ασανσερ, ανεβαινω στον τελευταιο οροφο και μπαινω. Ο κοσμος λιγοστος. Καθομαι σ' ενα τραπεζι και παραγγελνω μια μπυρα, παρ' ο,τι δεν μπορω να πιω μπυρα σκετη!

Και σε λιγο βγαινει στη σκηνη ενα πολυμελες μπαλετο χορευτριων της κοιλιας!

Για να ειμαι ειλικρινης, μου ειναι αδυνατο να ξεχωρισω αν ηταν ωραιοτερο το θεαμα που ειδα ζωντανο εκεινο το βραδυ του 1975 η αυτο που βρηκα στο youtube!

Στις 04.00 και κατι βρεθηκα πισω στο αεροδρομιο και συνεχισα για την Τζεντα. Κι απ' εκει στις 14.00 μ.μ. για το Gizan της Σ. Αραβιας, στην ερημο, στα συνορα με την τοτε Β. Υεμενη, που ηταν και ο τελικος μου προορισμος!

Εκει, πλεον, κοιμηθηκα το βραδυ στην καρδια της ερημου, 25 χλμ. απ' το Γκιζαν, στο νοτο της Αραβιας, φιλοξενουμενος σ' ενα ελληνικο εργοταξιο, σ' ενα τροχοσπιτο!



(οπως καταλαβαινετε, " THE TROUBLE IS OVER " ελπιζοντας δια παντος... )