Γυφτε λαε, ακουσε με!..

........

Ποιος ειναι αυτος που πυργους χτιζει στον αερα

με τη φωνη του κραχτη και μοιραζει μας

βασιλικα τα καστρα κι απρεπων ελπιδων

ισκιους μπροστα στα ματια μας σαλευει;

Ειμαστε μεις οι απατριδοι κ' οι αγιατρευτοι!

Γιουχα και παντα γιουχα των πατριδων!..

Ειμαστε μεις οι αθανατοι απολιτιστοι!

Κ' οι Πολιτειες λημερια των ακαθαρτων,

κ' οι Πολιτειες ταμπουρια των κιοτηδων!

Στη στρουγκα λυσσομανημα και φαγωμος

λυκων, σκυλιων, προβατων και τσοπανηδων!

Γιουχα και παλι γιουχα των πατριδων!..

........

Ο Νομος, οταν απ' τη γνωμη του σοφου

δε δινεται σαν κατι τι θεοσταλτο,

στραγγουλιστης και πνιχτης ειναι ο Νομος!

Πνοη του Νομου, που τα παντα κυβερνα,

μεσα μας ειν' εμας ο Νομος, αητοματης!

Νομος, εμας, νυχτοημερα και παντα, ο δρομος!

Ποιος εισαι που μας σπρωχνεις προς το καρφωμα;

που αναξιους θα μας εκανε να πινουμε,

καθως τωρα τον πινουμε, τον ηλιο;

Η κουπα μας κρατιεται παντα ολογιομη'

κι αν εχουμε πατριδα, φτανει αυτη ως εκει

που φτανει και του ηλιου το βασιλειο!

.......

Εμεις δε γονατισαμε σκυφτοι

τα ποδια να φιλησουμε του δυνατου,

σαν τα σκουληκια που πατει μας'

μα για ν' αντισταθη με το σπαθι,

βρεθηκε σαν πολυ στοχαστικη

και σαν πολυ ονειροπλεχτη η ψυχη μας.

.......

Παιδι, το περιβολι μου...

........

Κι αν ειναι

κ' ερθουνε χρονια δισεχτα, πεσουν καιροι ωργισμενοι,

κι οσα πουλια, μισεψουνε σκιασμενα, κι οσα δεντρα

για τιποτ' αλλο δε φελαν παρα για μετεριζια,

μη φοβηθης το χαλασμο!.. Φωτια! Τσεκουρι! Τραβα,

ξεσπερμεψε το, χερσωσε το περιβολι, κοφτο,

και χτισε καστρο απανου του και ταμπουρωσου μεσα,

για παλεμμα, για ματωμα, για την καινουργια γεννα,

π' ολο την περιμενουμε, κι ολο κιναει για ναρθη,

κι ολο συντριμι χανεται στο γυρισμα των κυκλων!..

( του ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ)