Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

εξη λαικες... ζωγραφιες!

... Οπως ειπωθηκε, ηδη, ο αφηγητης ενα πραγμα δεν μπορουσε, για καιρο, να χωνεψει!
Οτι υπηρχαν ανθρωποι που μιλουσαν διαφορετικες γλωσσες απ' αυτην που εκεινος καταλαβαινε.

Δεν αντιμετωπιζε, ομως, το ιδιο προβλημα οταν γυριζοντας το κουμπι εκεινου του πελωριου εγγλεζικου κουτιου(το οποιο, βεβαια, φυλαγει μεχρι σημερα σαν κειμηλιο), αντι για ομιλιες ακουγε μουσικες! Αυτο καθολου δεν τον προβληματιζε.

Ετσι, οταν μετα τρια-τεσσερα χρονια αρχισε να φτιαχνει μονος τα παιχνιδια του - οπως αλλωστε εκαναν, τα περισσοτερα παιδια της εποχης εκεινης, γιατι... jumbo δεν υπηρχαν τοτε ! - του μπηκε στο μυαλο να φτιαξει κι ενα δικο του ραδιοφωνο!
Ρωτησε απ' εδω, ρωτησε απ' εκει και, βρηκε την ακρη!
Εφτιαξε το πρωτο του ραδιοφωνο με γαληνιτη κι ακουστικα ασυρματου οταν ηταν περιπου 10 χρονων.
Το βραδυ, το εβαζε διπλα στο κρεββατι του, φορουσε τ' ακουστικα κι ακουγε ραδιοφωνο ωσοτου τ' αυτια του κουραζονταν, πια, απο την πιεση των πελωριων εκεινων ακουστικων. Τοτε, μονο, εβγαζε τ' ακουστικα και κοιμοταν.
Ομως, αυτο το πρωτο ραδιοφωνο του δεν τον ικανοποιουσε και πολυ γιατι επιανε εναν μονον σταθμο, ελληνικο, του Ε.Ι.Ρ.
Ειχε ακουσει οτι θα μπορουσε να εχει ενα παρομοιο δικο του ραδιοφωνο που να πιανει περισσοτερους σταθμους! Κι ετσι ξαναρχισε να ρωτα περα-δωθε.
Μετα λιγο καιρο, προσθετοντας στο ιδιο ραδιοφωνο εναν πυκνωτη, μια συρματινη κεραια(την οποια το βραδυ την εδενε στον σωμιε του κρεββατιου του, αυξανοντας ετσι την εμβελεια ληψης) κι ενα κουμπι, οπως ειχε και το μεγαλο εγγλεζικο κουτι, μπορουσε πια ν' ακουει περισσοτερους σταθμους και οταν δεν του αρεσε η μουσικη του ενος να αλλαζει συχνοτητα και ν' ακουει καποιον αλλο!

Τελειοποιησε το ραδιοφωνο του τοσο, ωστε ενας-δυο φιλοι-του του ζητησαν να φτιαξει και σε κεινους. Και με μεγαλη του χαρα το εκανε!

Απο τοτε και μεχρι σημερα, οπου κι αν πηγε/παει οπου κι αν βρισκεται εχει παντα μαζι του συντροφια,
ενα ραδιοφωνο και μια φωτογραφικη μηχανη!




Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

... ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ...

... η μια αναμνηση φερνει την αλλη...

κι ετσι "γυρισα" ακομη πιο πισω, στα 1948/1949 !


Το 1948 απελευθερωθηκαν, οπως ειναι γνωστο, τα Δωδεκανησα.
Ηταν η χρονια που, ο αφηγητης βρεθηκε με τους γονεις του σε καποιο απο τα νησια του συμπλεγματος.
Ο πατερας, αναγκασμενος απο το επαγγελμα του, επρεπε καθε τοσο να φευγει απ' την εδρα του και να ταξιδευει στην Καλυμνο!
Η απουσια του διαρκουσε δυο με τρεις μερες, συνηθως. Και καθε φορα που γυριζε ολο και κατι εφερνε στο σπιτι! Ποτε καμμια δωδεκαδα ωραια πιατα πορσελανινα, ποτε μερικα ποτηρια κρυσταλλινα, καποτε ενα ραδιοφωνο σαν ξυλινο κουτι που, στο κατω μερος ειχε ενα φωτεινο παραθυρο και κατι κουμπια!
Ο αφηγητης γυριζοντας ενα απ' τα κουμπια, ακουγε με εκπληξη, καθε λιγο και λιγακι ανθρωπους να μιλανε με λεξεις τελειως ακαταλαβιστικες γι' αυτον! Ρωτωντας εμαθε οτι, υπαρχουν ανθρωποι που μιλουν σε γλωσσα διαφορετικη απ' αυτη που μιλουσε ο ιδιος, οι γονεις του κι, απ' αυτην που μολις ειχε αρχισει να διδασκεται στο σχολειο του! Αυτο δεν μπορουσε να το χωνεψει για πολυ καιρο, ωσοτου μια δασκαλα φραντζεζα αρχισε να του μαθαινει... τη δικη της γλωσσα!
Ομως ο πατερας, καθε φορα που γυριζε απο την Καλυμνο, εφερνε μαζι του ολο και καποιο σφουγγαρι φυσικο, θαλασσινο! Αλλωστε, τοτε, δεν ειχαν ανακαλυφτει τα πλαστικα! Και καθε φορα ελεγε πως, και τ' αλλα που κουβαλουσε απο σφουγγαραδες τ' αγοραζε!
Οποτε, κατω απο την επιμονη του αφηγητη, καποια φορα τον πηρε μαζι του, στην Καλυμνο! Κι εκει, εκεινος γνωρισε κι εμαθε τι σημαινει σφουγγαρας! Ειδε τα ομορφα τρεχαντηρια τους, τα σκαφανδρα τους, τους ακουσε να διηγουνται τα κατορθωματα τους! Πως βουτουν στην θαλασσα και κατεβαινουν στον βυθο, μαζευουν τα σφουγγαρια και ξανα-ανεβαινουν στο πλοιο! Πως για να τα βρουν φευγουν ολο το καλοκαιρι, πως πανε πολυ μακρυα... μεχρι το Τουνεζι και τη Μπαρμπαρια!

Οταν εγινε εφηβος, διαβασε τα υπεροχα διηγηματα του Γιαννη Μαγκλη που περιγραφουν την ζωη των σφουγγαραδων της Καλυμνου(τη γενετειρα του συγγραφεα), τους " Κοντραμπατζηδες του Αιγαιου" κι αλλα δικα του!

" ΕΠΙ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΡΑ
ΓΝΩΡΙΖΟΜΕΝ ΝΑΥΤΙΛΙΑΝ "

... οπως λεει κι ο καρδιακος φιλος απ' τα χρονια του Δημοτικου σχολειου, Γυμνασιου μεχρι και σημερα, ... και ποιητης Ζαχαριας!



... στον οποιο και αφιερωνω την αναρτηση αυτη
... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝΤΑΣ τον, συναμα! ... ( αποσιωπητικα )


* σημ. μετα απο ερωτηση που μου υποβληθηκε, για οσους δεν το ξερουν, στη γλωσσα των σφουγγαραδων:

-μηχανη σημαινει το σκαφανδρο των δυτων-σφουγγαραδων της εποχης εκεινης (η λεξη ακουγεται στο μουσικο video).

Ο δε δυτης-σφουγγαρας λεγοταν μηχανικος!


Κατων : "... Carthago delenda est. "


Σημερα το πρωι,

η αναρτηση ενος μουσικου βιντεο, ...σε καποιο blog, "ερεθισε" τις αναμνησεις μου!

Μ' εφερε πισω στο 1982. Οταν το αρχηγειο της Ο.Α.Π. μεταφερθηκε απο την Βηρυτο του Λιβανου στην Τυνιδα της Τυνησιας.

Για τα επομενα δεκα χρονια, ουτε και θυμαμαι, πια, ποσα ταξιδια εκανα στην Χωρα αυτη. Ισως, κατα την γνωμη μου, την Αραβικη Χωρα με τους πιο προχωρημενους δημοκρατικους θεσμους! Μια χωρα μεσογειακη που, πολλες φορες, ξεχνιομουν και νομιζα οτι βρισκομουν στην Ελλαδα!

Αμετρητες φορες "προσγειωθηκα" στο αεροδρομιο " Καρθαγενη" της Τυνιδας!


Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΘΟΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ !




... μικρογλυπτο

του Θοδωρου Παπαγιαννη!



( η αναρτηση αφιερωνεται στον kimon )


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

... ya habibi...




... αφιερωμενο σε δυο φιλους/αδελφους που, για 22 χρονια περιπου, μοιραστηκα μαζι τους χαρες, λυπες, κινδυνους... !
... κι ακομη μαζι ειμαστε!... εστω και "χωρια" πια...

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

LAST POCKET

... what we should really be afraid of

is trying to help the people you love.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

περι Τεχνης... μια γνωμη !



" [...]. Μεσα απ' αυτην την αντιφαση της εποχης μας να ειναι εποχη της πτωσης ενος πολιτισμου και να ειναι μαζι η εποχη της αυγης ενος νεου, η διανοηση, η πρωτοπορια δεν μπορουν να παραιτηθουν απο τη θεμελιακη αιτιολογια της υπαρξης τους, τη θεληση και την προσπαθεια να επηρεασουν την εξελιξη. [...]. Μαζι μ' αυτες, οι καλλιτεχνες αναζητουν ταυτοχρονα το δρομο τους. Ενα δρομο που ομολογουν προκαταβολικα πως δεν τον ξερουν και δεν τον οριζουν.

[...]. Και για να καταληξω σε μας εδω, στη μικρη μας Ελλαδα, αυτο σημαινει: να μπορεσουμε να μιλησουμε με την ελληνικη μας λαλια την παγκοσμια ανθρωπινη γλωσσα του καιρου μας, μεσα σε εναν κοσμο που γινεται ολο και πιο πολυ ενιαιος και ομοιομορφος και οπου υπαρχω σημαινει δημιουργω και αυτοθαυμαζομαι (στον
καθρεφτη των ταχα μεγαλων μου παραδοσεων) σημαινει πεθαινω.


( του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗ, " ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ " - διαλεξεις και δοκιμια, επιμελεια-εισαγωγη ΒΕΝΕΤΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ, εκδ, " ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ ", αθηνα 11/2005 )

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

" Την ωρα ετουτη...

... κανω μιαν εξομολογηση,
Δε θα εξομολογιομουν, ισως, στον καθενα, μα εσεναν ομως θα σ' τα πω.

Ποιος ειναι που διαβαινει; Ποθοπλανταχτος, χοντροκομμενος. μυστικος, γυμνος,
Πως γινεται κι αποστραγγαω δυναμεις απ' το βοδινο που τρωω;

Τι 'ναι επιτελους ο ανθρωπος; Τι ειμαι; Τι εισαι;

Ο,τι σημειωνω για δικο μου θα το εξισωσεις μ' ο,τι 'ναι δικο σου,
Αλλιως ειναι καιρος χαμενος να καθησεις να μ' ακουσεις. "


( του WALT WHITMAN, " ΦΥΛΛΑ ΧΛΟΗΣ "- το τραγουδι του εαυτου μου, μτφ. /αποδοση ΝΙΚΟΥ ΠΡΟΕΣΤΟΠΟΥΛΟΥ, σειρα " ΕΚΛΕΚΤΑ "- βιβλια της τσεπης, εκδ. Μ. ΠΕΧΛΙΒΑΝΙΔΗΣ & Σια, ΑΘΗΝΑ )

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

μεταμεσονυκτια ερωτηματικα...



" Σκοτωσα ανθρωπους οσο βρισκομουν εκει.
Και αυτο θα με ακολουθει σε ολη μου τη ζωη "


Τι μηνυματα, αραγε, συλλαμβανουν οι ευαισθητες κεραιες κινηματογραφιστων τον τελευταιο καιρο και,

ολο και περισσοτεροι αρχιζουν να "ουρλιαζουν" ,
σαν τα σκυλια που καποιο κινδυνο αντιλαμβανονται; !








- Κατα ποσον ο " Λιβανος " ειναι δικη σας ιστορια και κατα ποσον η ιστορια αλλων;

" Ειναι απολυτως η δικη μου ιστορια και η αποφαση να πω την ' αληθεια' απο τη δικη μου σκοπια, να δωσω δηλαδη τη ματια του πυροβολητη, κατι που ημουν στο τανκ, δεν απαιτουσε κανενος ειδους ερευνα. Αυτο που χρειαζοταν ομως ηταν να μεταδωσω τις εμπειριες μου σε εναν ' αλλο ' ανθρωπο, ο οποιος δεν θα ειχε πια συναισθηματικη επαφη με τα γεγονοτα. Εναν σκηνοθετη. Ο πολεμος ξεσπασε το 1982 και οταν επεστρεψα σπιτι μου η μητερα ευχαριστουσε τον Θεο που ημουν σωος και αβλαβης.
Δεν ειχε ιδεα οτι ειχα πεθανει και οτι το σωμα μου ηταν αδειο. [...] "


Ιανουαριο του 2010, ο Σαμουελ Μαοζ !
Ιανουαριο του 2009, ο Αρι Φολμαν !

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

της Αγιας Τατιανης... σημερα



... στην Τατιανα Ρ. - Βολανακη, για την ονομαστικη της γιορτη, με


Κι ενα μεγαλο...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για τα καλα λογια!

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

... " a musical reconcilation of history "



... σχολιο... με τροπο απλο !

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

" υπαρχω σημαινει δημιουργω "



Θα ελεγα μαλιστα πως αυτη η λαικιστικη δημαγωγια που μας κατακλυζει απ' ολες τις μεριες ειναι το εσχατο καταφυγιο της αστικης κυριαρχιας που αναπληρωνει την ελλειψη ιδεολογιας. Θα προσθετα, ωστοσο, πως ο επισημος, ο κρατικος αυτος λαικισμος, βρηκε, σε μας εδω στην Ελλαδα, συμμαχο και συνοδοιπορο το λαικισμο της ιδεολογικης φτωχειας του Κ.Κ.Ε. και συμπορευονται.

( του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗ, " ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ", εκδ. " ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ " , αθηνα 2005 )


Παρατηρηση: φανταζομαι, αν ο Δημητρης Χατζης ζουσε σημερα θα προσεθετε διπλα στο τιτλο του Κ.Κ.Ε. και τον τιτλο(;) των αποσχισθεντων τμηματων του!


Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Συνομιλω - αρα υπαρχω



Φτανει μοναχα να τους πης : " Τα συρματοπλεγματα αγκυλωνουν ",
για να σου κοτσαρουν αμεσως χρυσοποικιλτα γαλονια
με σταυρους αγκυλωτους!..
Οσο για τους αντιθετους ,
μολις σ' ακουσουνε να λες για κοκκινα γαρυφαλα,
σε βλεπουν να κρατας ολα τα σφυροδρεπανα του κοσμου!..
(Κι αυτοι και κεινοι
μας πολτοποιησανε.
Μας εχουν κανει - το λαο -
μια μαζα ευκολομασητη,
γλοιωδη,
σα μπαμιες καζανιου! )


( του Αρη Αλεξανδρου )

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

ανημερα των Θεοφανιων (Epiphany)


























αριστερα: " Η Βαπτισις " του Δ. Θεοτοκοπουλου (El Greco) !

πανω: " Επιφανια - Epiphany " του Ιερονυμου Μπος !

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΑΚΡΟΑΣΗ...



ξανα... "Καλη ακροαση." !

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

... η ιστορια της motherless Π.


Σε μια συγκεντρωση παλιοφιλων, αυτες τις μερες, σ' ενα κουτουκακι, ενας απ' αυτους αφηγηθηκε την παρακατω, σε συντομια, πραγματικη ιστορια.

Γυιος Δικαστη, οταν ηταν εξη περιπου χρονων, ο πατερας του υπηρετουσε σε καποιο νησι των Δωδεκανησων.

Ενα χειμωνιατικο σουρουπο, ηταν την χρονια που πρωτοπηγε σχολειο, ο πατερας του γυρισε σπιτι κρατωντας απ' το χερι ενα κοριτσακι, περιπου, συνομηλικο του. Ενα κοριτσακι κουρελιασμενο, βρωμικο, γεματο ψειρες, πεινασμενο!
Η μητερα του μολις τον ειδε, εκπληκτη τον ρωτησε για την προελευση της "μουσαφιρισσας"! Εκεινος, με το σοβαρο υφος Δικαστη που διαβαζει μια τελεσιδικη δικαστικη αποφαση, της απαντα οτι, το κοριτσακι απο δω και περα, μεχρι να ενηλικιωθει, θα μεινει μαζι τους. Και της συνεστησε να το πλυνει, να του φορεσει κατι προχειρο καθαρο και απο την αλλη μερα να φροντισει να το βολεψει με κανονικα ρουχα και, να το ταισει! Και μια κι ετυχε να ειναι κοριτσι, να το μαθει σιγα-σιγα να τη βοηθαει και στις δουλειες της οταν θα μπορει, μετα το διαβασμα, αφου πρεπει να παει και στο σχολειο!

Εκεινη αρχισε να "αγριευει"! Τοτε της ειπε τι ακριβως συνεβαινε.

Η μητερα του προσηχθη στο Δικαστηριο με την κατηγορια της παραμελησης εποπτειας ανηλικου και πορνεια! Η μικρη με τον λιγο μεγαλυτερο αδελφο της με την κατηγορια της επαιτειας! Ο πατερας δεν ειχε βρεθει!

Η μητερα καταδικαστηκε σε φυλακη!

Τα δυο παιδια η επρεπε να κλειστουν στο αναμορφωτηριο η καποιος/καποιοι να αναλαβουν την εποπτεια τους μεχρι την ενηλικιωση τους!
Το Δικαστηριο καλεσε τον αδελφο της μητερας κι εκεινος δεχτηκε να αναλαβει το αγορι μονον!
Ο πατερας του, εμπειρος Δικαστης και ιδεολογος σοσιαλιστης -σαν φοιτητης ανηκε στην οργανωση του Αλεξανδρου Παπαναστασιου, τον οποιο δεν ειχε παυσει ποτε του να θαυμαζει- γνωριζοντας πολυ καλα την "αγωγη" που προσεφεραν τα αναμορφωτηρια και μην βρισκοντας αλλη λυση, δηλωσε οτι αναλαμβανει εκεινος την εποπτεια της μικρης!

Ετσι η Π. εγινε μελος της οικογενειας τους, ακολουθωντας την σε ολες τις μετακινησεις της και μην εχοντας καμμια επαφη με την μητερα της και τον αδελφο της εκτοτε!
Μεγαλωσαν μαζι και ενηλικιωθηκαν μαζι!
Για πολυ λιγο καιρο πηγαν και σχολειο μαζι! Ομως εκεινη σταματησε γιατι, για λογους προφανως ψυχολογικους, δεν μπορουσε μακρυα απο τη μητερα του και "δικη" της, πλεον, μαμα-ετσι την φωναζε! Και μετα απο πολυ κλαμμα και πεισμα εμεινε πλεον σπιτι, κοντα στη "μαμα" της!

Οταν ενηλικιωθηκε, ο πατερας του καλεσε τον αδελφο της- αντρα πια- να ερθει να την παρει μαζι του!
Ετσι κι εγινε, παρα τα κλαμματα και τα παρακαλια της να παραμεινει μαζι τους!
Της δοθηκε κι ενα βιβλιαριο καταθεσεων στο ονομα της, στο οποιο ο πατερας του κατεθετε ενα μικρο ποσο, καθε μηνα, απο την πρωτη μερα που την εφερε σπιτι τους μεχρι και την ημερα που εφυγε!

Η Π., ενα χρονο περιπου μετα, εφυγε με προσκληση ενος συμπατριωτη της, μεταναστη, στην Αυστραλια για να παντρευτει! Το "συνοικεσιο" εγινε μεσω μιας αγγελιας απο εκεινον και μιας φωτογραφιας δικης της!

Εκτοτε τα "ιχνη" της χαθηκαν!

Ο αφηγητης της ιστοριας καθε τετοιες μερες την θυμαται και αισθανεται σαν ενας motherless!

ανημερα Πρωτοχρονια



Κι ομως, ο Χρονος συνεχιζεται -
Το λεω χαρουμενη σ' οσους πονανε τωρα -
Θα ζησουν -
Υπαρχει Ηλιος -
Δεν το πιστευουν τωρα -


( της ΕΜΙΛΥ ΝΤΙΚΙΝΣΟΝ, " 44 ΠΟΙΗΜΑΤΑ & 3 ΓΡΑΜΜΑΤΑ ", επιλογη-μεταφραση-σχολιασμος-επιμετρο ΕΡΡΙΚΟΣ ΣΟΦΡΑΣ, εκδ. " ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ ", αθηνα 2005 )