Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2008

... η ζωντανη ιστορια των τελευταιων 70 χρονων...

9 σχόλια:

elphaba είπε...

το εχετε κανει παιδικη χαρά το μπλογκ σας. ότι ο καραγκιόζης ήταν υποτίθεται διασκεδαστικός το ήξερα, αλλά...χρήσιμος; κατ'εμέ αναβιώνει μια μορφή του ελληνα καθόλου κολακευτική και μια εποχή της ιστορίας μας επίσης καθόλου ευχάριστη και ασφαλώς το γνωρίζετε. απορώ λοιπόν με την επιλογή σας. άλλα πρότυπα πρέπει να δίνουμε στη νέα γενιά.

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΠΑΝΤΑ ΕΥΠΡΟΣΔΕ-ΚΤΕΣ ΚΙ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ. ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΙΔΙΑΖΟΝΤΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΤΕ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΥΠΟΚΡΥΠΤΕΙ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑ ΟΞΥ!
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΥΝΑΝΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΦΘΟΝΙΑ!
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΕΙΡΩΝ- ΝΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ/ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΑΣ, ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΒΑΘΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΣΟΒΑΡΩΝ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΖΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΩ:
-ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΙΚΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ;
-Η ΑΠΟΚΟΠΗ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ, ΩΦΕΛΕΙ Η ΒΛΑΠΤΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟΝ;
-ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗ-ΣΕΩΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ, ΤΙ ΡΟΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣΤΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΝΑ ΑΜΥΝΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ;
-ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
ΩΣΤΕ, ΜΕΣΑ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΓΚΕΧΥΜΕΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ Ν' ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, ΕΝΑ ΠΛΗΘΟΣ ΑΛΛΩΝ ΕΡΩΤΗ-ΜΑΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣ-
ΕΙΣ.

ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΑΝΟΙΞΑΤΕ ΜΕ ΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΑΣ;

ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ... "ΑΛΛΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.".
ΕΡΩΤΩ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ;

ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΡΙΣ- ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΣΤΟ ΕΞΗΣ.

elphaba είπε...

παντως οχι προτυπο ραγιαδες!

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ!

ΝΟΜΙΖΩ, Η ΜΑΛΛΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΛΗ Η ΛΑΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΛ. ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ, ΑΥΤΟ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΑΥΤΗ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΣ ΑΕΙ.

elphaba είπε...

εγω νομίζω ότι είναι ξεπερασμενα και παλιομοδίτικα πράγματα που δεν εχουν καμία σχέση με την σημερινή πραγματικότητα και έχουν απλώς μουσειακό ενδιαφέρον. ούτε προσφέρουν τίποτα χρήσιμο στα παιδιά. καλυτερα μια βόλτα στην εξοχή, ένα άθλημα, ένα μάθημα μουσικής, χορού, ζωγραφικής, κάτι ζωντανό δηλαδή. αλλά έτσι κι αλλιώς σε μερικά χρόνια η ανθρωπότητα δεν θα υπάρχει οπότε αδίκως συζητάμε. ουαί, βαβαί, παπαί αχ βαχ

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

ουπς! εδώ υπάρχει ενδιαφέρουσα διάσταση απόψεων που τελικά μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία.

ο καραγκιόζης (... άντε το θέατρο σκιών) αποτελεί χρήσιμη διασκέδαση για μεγάλους και μόνον για μεγάλους πλέον.
αυτή είναι η γνώμη μου.

από την άλλη όμως,
εμείς που μεγαλώσαμε πιστεύοντας πως ο καραγκιόζης στις πλατείες της πόλης συνοδευόμενος από σουβλάκι παιδικό (χωρίς κρεμμύδι και πιπέρι) είναι μορφή τέχνης, δεν νομίζω πως κολλήσαμε κακό γούστο, μα ούτε και ασπαστηκαμε το ραγιαδισμό. Τα άτυχα σημερινά παιδιά που βλέπουν τα χελωνονιντζάκια, τη μπάρμπι και τον ασεξουέλ μπομπ σφουγγαράκη, κινδυνεύουν περισσότερο.
άλλωστε το προτυπο ήταν ο μπαρμπαγιώργος ενώ ο καραγκιόζης αποτελούσε φιγούρα αυτοσαρκασμού και παραδείγματος προς αποφυγή.

με άλλα λόγια, ο καραγκιόζης είναι και σήμερα κακόγουστος όπως τότε, όμως σήμερα δεν τον βλέπουμε επειδή είναι ντεμοντέ.
και όλα αυτά που τον αντικατέστησαν είναι επίσης κακόγουστα πλην μοντέρνα και καλογυρισμένα.
άρα
πιο επικίνδυνα όσον αφορά την επιδημία της κακογουστιάς.

όσο για τις παραινέσεις της αγαπητής τζέμινι, _ βόλτα στην εξοχή, μάθημα μουσικής κλπ. - όλα αυτά είναι ιδανικά αλλά δυστυχώς όχι μοναδικά στο ρεπερτόριο των παιδιών. αναπόφευκτα υπάρχουν τα χελωνονιντζάκια και οι αιμοσταγείς ήρωες, αν όχι στο σπίτι, σίγουρα στο σχολείο...

επιμένω πάντως πως το θέατρο σκιών της ελλάδας (ίσως το χειρότερο σε ποιότητα απ΄ το αντίστοιχο όλων των άλλων χωρών, αλλά αληθινά φτιαγμένο απ΄ τις πίκρες ενός λαού) αποτελεί διδακτική "διασκέδαση" για μεγάλους και μόνο.
και κάτι που ίσως φανεί άσχετο
τα υπέροχα παιδικά τραγούδια της λιλιπούπολης, δυστυχώς δεν αρέσουν στα παιδιά

η εμπειρία μου λέει πως προτιμούν, τη σακίρα.
κρίμα

εγώ πάντως (αυτό κι΄ αν είναι άσχετο...) συνεχίζω να είμαι φανατικός της λιλιπούπολης, του νικόλα του άσιμου, του μπετόβεν και του μπαγιαντέρα.
είμαι λίγο καραγκιόζης
τι να κάνω;

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Χαρ. Αλβερτος είπε...

Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΣΑΦΗΣ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ- ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ- ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΕΣ ΑΕΙ Η ΩΣ ΟΤΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ
ΣΥΝΘΗΚΕΣ. ΟΥΑΙ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΟΥ ΔΑΓΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥΣ Η ΤΟ ΒΑΖΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ ΜΟΝΟ. ΤΟ ΑΠΕΔΕΙΞΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ.

ΑΣΦΑΛΩΣ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΦΙΓΟΥΡΑ,Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΩΡΓΟΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΓΟΥΡΑ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛ. ΙΣΤΟΡΙΑ.

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ. ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΑΤΟΜΟ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΥΠΕΙΣΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΤΟ ΚΑΛΟ ΕΛΛ. ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠ' ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ ΤΟΥ.
ΟΤΑΝ Ο ΣΠΑΘΑΡΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΣΤΗ ΡΩΜΗ
ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ, ΕΓΙΝΕ ΧΑΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΡΙΣΤΕΣ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠ' ΟΣΟ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ, ΝΟΜΙΖΩ ΔΡ.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΕΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ, ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠ' ΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ.

ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ... ΕΠΟΧΗ, ΑΓΑΠΗΤΕ ΔΡ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΑ, ΜΟΝΟ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ ΚΙ' ΑΥΤΟ ΔΥΣΚΟΛΑ!

Η ΕΞΟΧΗ,ΠΙΑΝΟ,ΜΟΥΣΙΚΗ Κ.Λ.Π.
ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΑΣΦΑΛΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΔΡ. ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΕΓΩ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΑΣ. ΠΟΛΥ ΘΕΤΙΚΟ ΑΥΤΟ!

quartier libre είπε...

Κείνο που με τρώει κείνο που με σώζει
είναι που ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ σαν τον Καραγκιόζη
φίλους και εχθρούς στις φριχτές μου πλάτες
όμορφα να σήκωνα σαν να 'σαν επιβάτες

..................

Σαν κουκιά μετρώ τα λόγια του καμπούρη
πίσω απ' το λευκό πανί μέσα στο κιβούρι
μα όσο κι αν μετρώ κάτι περισσεύει
τρύπια η αγάπη μας και δεν μας προστατεύει

..................


Λευκό μου σεντονάκι λάμπα μου τρελλή
ποια αγάπη τάχα μας φυσάει
βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει απόψε πού να πάει,
πού να πάει...



:) χαιρετώ τη συζήτηση !