Ηταν πριν 5 χρονια περιπου, μηνα Αυγουστο!
Ειχε πεσει το σουρουπο, εκλεισε το air condition κι ανοιξε διαπλατα τις μπαλκονοπορτες. Σκεφτηκε, μιας και δεν ειχε τιποτα καλυτερο να κανει, να ξεκινησει το διαβασμα καποιου βιβλιου απ' τα πολλα αδιαβαστα, ακομη, που βρισκοταν στην βιβλιοθηκη του! Το 'χε βαλει προγραμμα, απ' αρκετο καιρο πριν, να διαβασει οσα βιβλια περισσοτερα μπορεσει αφου διεθετε, πλεον, πολυ ελευθερο χρονο, απερισπαστος καθως ηταν πια, απο τις σκοτουρες και τα προβληματα της προηγουμενης ζωης του.
Τι τα 'χε μαζεψει ολα αυτα τα βιβλια; Να τα κανει τι;
Κατακαλοκαιρο καθως ηταν, ζεστη εκανε, χαλαροτητα και καλοκαιρινη ραστωνη επικρατουσε, σκεφτηκε να ξεκινησει το διαβασμα ενος "αστυνομικου"! Του αρεσαν τα αστυνομικα σε τετοιες περιπτωσεις! Ακονιζαν το μυαλο!
Τι ομως;
Ζωρζ Σιμενον η Αγκαθα Κριστι;
Του Σιμενον ειχε διαβασει πολλα! Αποφασισε Αγκαθα Κριστι. Κι αφου τραβηξε ενα δικο της απ' το ραφι της βιβλιοθηκης πηγε στο σαλονι, ανοιξε το ραδιοφωνο σ' εναν, αποκλειστικα, μουσικο σταθμο που συνηθιζε ν' ακουει, ρυθμισε την ενταση πολυ χαμηλα, καθησε στη πολυθρονα κι αρχισε το διαβασμα.
Απ' τις 200 σελιδες, ενος βιβλιου τσεπης, ειχε διαβασει τις 72, ειχε ξεκινησει το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10 που ειχε για τιτλο αυτον που εχει και η αναρτηση τουτη... οταν χτυπησε το κουδουνι της εξωθυρας!
Παει στο θυροτηλεφωνο και ρωτα ποιος ειναι. Μια γυναικεια φωνη απαντα, ρωτωντας αν εκει μενει ο Κος Α. Εκεινος απαντα, με τη σειρα του, οτι ειναι αυτος που ζηταει και ρωταει ποια ειναι εκεινη. Του απαντα οτι, ειναι μια φιλη του απ' το πολυ μακρυνο παρελθον! Ρωτα το ονομα της κι εκεινη αρνειται να το πει! Ανοιγει την πορτα και της λεει: αφου εισαι φιλη μπορεις ν' ανεβεις πανω(διωροφο το σπιτι), και εισαι καλοδεχουμενη! Και παλι, εκεινη αρνειται! Του λεει, αν θελει να κατεβει εκεινος αλλιως θα φυγει! Της απαντα να περιμενει και κατεβαινει ο ιδιος!
Μολις κατεβαινει τη σκαλα αντικρυζει μια κυρια ντυμενη στα μαυρα! Κοντοστεκει ξαφνιασμενος, την κοιτα στο προσωπο στιγμιαια κι αναφωνει: Σ.!... που βρεθηκες εδω τετοια ωρα; Κι εκεινη, στο ακουσμα του ονοματος της, τρεχει τον αγκαλιαζει, τον φιλαει! Την αγκαλιαζει κι εκεινος και την φιλα! Και των δυο τα ματια δακρυζουν!
Πρωτα την ρωτα, γιατι φοραει μαυρα. Του απαντα οτι, δεν θα του πει γιατι φοβαται να μην τη κοροιδεψει! Την ρωτα γιατι δεν ηθελε ν' ανεβει πανω. Του απαντα οτι, ηθελε να δει αν θα την γνωρισει μετα το περασμα 50 χρονων! Κι αν δεν την αναγνωριζε θα του ζητουσε συγνωμην για την ενοχληση και θα εφευγε!
Της λεει οτι, τωρα λοιπον μπορει ν' ανεβει! Και ανεβαινουν μαζι!
Καθονται στο σαλονι κι αρχιζουν να διηγουνται ο ενας στον αλλο, με συντομια, τη ζωη τους! Δεν ειχαν ιδωθει απ' οταν ηταν 12 χρονων!
Εκεινος, μαζι με τους γονεις του και τον παππου του, εφυγε απ' το πατρικο σπιτι στον Βυρωνα κι ολοι μαζι εγκατασταθηκαν στο Χαλανδρι! Εκεινη, με τους δικους της γονεις, εμεινε εκει!
Αφου τελειωσαν οσα ειχαν να διηγηθουν ο ενας στον αλλο, θυμηθηκαν τα παιχνιδια που επαιζαν στο δρομο μαζι με τ' αλλα γειτονοπουλα, τον μπερντε που εκεινος εστηνε στην αυλη του σπιτιου του κι επαιζε Καραγκιοζη για τους φιλους/ες του, τα μολυβενια του στρατιωτακια, τον κουτσο στον δρομο, τις γκαζες, τα τσερκια, τα ξυλινα πατινια με ρουλεμαν κ.α., εκεινη σηκωθηκε κι ετοιμαστηκε να φυγει!
Κι ορθια καθως ηταν, τον ρωτα: Εχεις καμμια φωτογραφια του παππου σου; Παραξενεμενος, εκεινος απαντα οτι εχει και την ρωταει τι την ηθελε! Δειξε την μου, ηταν η απαντηση της! Να τη, της λεει, εκει στο τραπεζακι αυτο!
Την παιρνει, την κοιτα καλα-καλα, δακρυζει, την φιλα και την αφηνει ξανα στη θεση της! Τι ειναι Σ.; την ρωτα εκεινος. Κι εκεινη απαντα: ξερεις οτι οι "γονεις" μου δεν ηταν οι πραγματικοι μου γονεις, οτι ημουν υιοθετημενη; Το ξερω, ηταν η δικη του απαντηση, το ηξερα απο τοτε, μου το ειχε πει μια φορα ο ..., ομως καθως δε μπορουσα να το πιστεψω ρωτησα την μανα μου κι εκεινη μου απαντησε οτι αν μ' ακουγε να ξαναλεγα κατι τετοιο θα μου 'κοβε τα ποδια! Και συνεχισε: γιατι δακρυσες και φιλησες τον παππου μου; Κι εκεινη απαντα, ξερεις οτι ο παππους σου ειχε υπογραψει σαν μαρτυς τα χαρτια της υιοθεσιας μου! Πρωτη φορα τ' ακουω, απαντα εκεινος, κι ελεγε την αληθεια! Τωρα θα σου πω γιατι φοραω μαυρα, λεει εκεινη! Και συνεχισε, οταν πεθαναν οι "γονεις" μου βρηκα τα χαρτια της υιοθεσιας και μου μπηκε στο μυαλο να ψαξω να βρω την ακρη και την βρηκα και πηγα στους συγγενεις μου γεματη χαρα κι εκεινοι μολις με ειδαν τρομαξαν, φοβηθηκαν οτι παω να ζητησω μεριδιο απ' τη μικρη κληρονομια που ειχαν αφησει οι γονεις μου, ενω εγω ουτε που το ειχα σκεφτει, αλλωστε ο "πατερας" μου, μου αφησε ο, τι ειχε, κι αυτον εγω ειχα για πατερα και, απο τοτε ουτε θελω να τους ξαναδω αυτους τους συγγενεις κι εταξα να φοραω μαυρα καθε Αυγουστο που γιορταζει η Παναγια, γιατι ο παππους σου, ο παππους ο Μανωλης ηταν απ' την Τηνο!
Κατεβηκαν μαζι τη σκαλα,
φιληθηκαν και,
αποχαιρετηθηκαν δακρυσμενοι απ' την συγκινηση και οι δυο τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου