Η Ελλαδα με πληγωνει, εδω και πολλα χρονια!
Τη βλεπω, συνεχως, να εξελισσεται σ' ενα απεραντο... κ...χανειο!
Και να, πριν λιγες μερες, πεφτει στα χερια μου ενα εντυπο κι εκει διαβαζω ενα δημοσιευμα του ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ * που μεταξυ αλλων, γραφει:
"... Η χωρα ειναι σε κριση και μαλιστα πολλαπλη: δομικη, οικονομικη, ηθικη, πολιτικη. Σχεδον τιποτα πια δεν λειτουργει σωστα.
Με αλλα λογια: η χωρα ειναι μ π ο υ ρ δ ε λ ο.
Δεν το λεω εγω (...) αλλα καποιος πολυ μεγαλυτερος απο μας. Ο Δαντης. Στη Θεια Κωμωδια αναλογιζεται τη χωρα του, την Ιταλια, και γραφει:
Ahi, serva Italia, di dolore ostello, / nave senza nocchiere in gran tempesta, / non donna di provincie, ma bordello!
( Ωιμε, σκλαβα Ιταλια,κατοικια του πονου / καραβι χωρις τιμονιερη σε μεγαλη τρικυμια / οχι κυρια στον τοπο σου, μα μπουρδελο! ) ... "
Κι αμεσως, παρ' ο,τι τις περισσοτερες φορες διαφωνω μ' αυτα
που λεει και γραφει ο Ν. Δημου, μια-καποια αισιοδοξια
αρχιζει να με διατρεχει!
Γιατι, οπως ειναι γνωστο, τα μπορντελλα, και ταξη εχουν και ρυθμο!
*(απο τη μονιμη στηλη του ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ, στο περιοδικο free press εντυπο
" LiFO " της 22-12-08 )
