Εν μεγαλη Ελληνικη Αποικια, 200 π. Χ.
Οτι τα πραγματα δεν βαινουν κατ' ευχην στην Αποικια
δεν μεν' η ελαχιστη αμφιβολια'
και μ' ολο που οπωσουν τραβουμ' εμπρος,
ισως, καθως νομιζουν ουκ ολιγοι, να εφθασε ο καιρος
να φερουμε Πολιτικο Αναμορφωτη.
Ομως το προσκομμα κ' η δυσκολια
ειναι που καμνουνε μια ιστορια
μεγαλη καθε πραγμα οι Αναμορφωται
αυτοι. (Ευτυχημα θα ηταν αν ποτε δεν
τους χρειαζονταν κανεις.) Για καθε τι,
για το παραμικρο ρωτουνε κ' εξεταζουν,
κ' ευθυς στον νου τους ριζικες μεταρρυθμισεις βαζουν,
με την απαιτηση να εκτελεσθουν ανευ αναβολης!
Εχουνε και μια κλιση στες θυσιες :
Παραιτηθητε απο την κτησιν σας εκεινη'
η κατοχη σας ειν' επισφαλης'
οι τετοιες κτησεις ακριβως βλαπτουν τες Αποικιες! ...
Παραιτηθητε απο την προσοδον αυτη,
κι απο την αλληνα την συναφη,
κι απο την τριτην τουτην - ως συνεπεια φυσικη'
ειναι μεν ουσιωδεις, αλλα τι να γινη;
Σας δημιουργουν μια επιβλαβη ευθυνη...
Κι οσο στον ελεγχο τους προχωρουνε,
βρισκουν και βρισκουν περιττα, και να παυθουν ζητουνε'
πραγματα που ομως δυσκολα τα καταργει κανεις.
Και οταν, με το καλο, τελειωσουνε την εργασια,
κι ορισαντες και περικοψαντες το παν λεπτομερως,
απελθουν (παιρνοντας και την δικαια μισθοδοσια),
να δουμε τι απομενει πια, μετα
τοση δυνοτητα χειρουργικη...
ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ...
του Κ. ΚΑΒΑΦΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου