... πρεπει να 'ναι αληθεια! Μου 'χει τυχει πολλες φορες!
Σημερα συναντησα εναν Ανθρωπο που 'χα, σχεδον 10 χρονια να δω!
Αν τον δεις στο δρομο και δε ξερεις ποιος ειναι, ουτε που θα τον προσεξεις. Ουτε που θα γυρισεις να τον δεις. Ενα ακομη ανθρωπακι, αυτο θα σκεφτεις!
Γιατι στην εποχη μας, τι μετραει; Τα φιρματα κοστουμια, κατα προτιμηση μαυρα, τα μυτερα, μαυρα, καλογυαλισμενα παπουτσια, μυρωδια αφτερ σαιηβ δυνατη, σεξουαλ, για να μαγνητιζει τις γκομενες και, μια τσαντα μαυρη, φουσκωτη στο χερι η κρεμαστη στον ωμο να κρυβει μεσα της το απολυτο κενο του αφεντικου της και τη μαυριλα της ψυχης του!
Σκεφτηκα, το πρωι, να περασω απ' το γραφειο καποιου φιλου να τον δω. Τον βρηκα καθισμενο στο γραφειο του, ντυμενο με τα συνηθισμενα του σπορ ρουχα! Μπροστα απ' το γραφειο καθονταν δυο κυριοι, με μαυρα κοστουμια και δυο μαυρες τσαντες ακουμπισμενες στο πλαι καθενος, που εμοιαζαν με νεκροθαφτες!
Στο πλαι του γραφειου στεκοταν ορθιος ενας κοντουλης, καλη ωρα σα και μενα, ντυμενος μ' ενα παλιο μπλου τζην, μια μπλουζα μαλλινη, ενα μπουφαν, ενα τζοκευ καπελλο, χαμογελαστο προσωπο με κοντα γενεια! Σαν αρχαγγελος μου φανηκε!
Τον κοιταω καλα-καλα, με κοιταει κι εκεινος - 10 χρονια εχουν περασει, απο μια ηλικια κι επειτα, πολλα αλλαζουν! εκεινος 83ων, εγω 68! - και πανω που ο φιλος παει να μας συστησει... αναγνωριζουμε ο ενας τον αλλο!
Εκεινος με την ετοιμοτητα και το χιουμορ που τον διακρινει, αυτοσαρκαζεται για λογ/σμο και των δυο μας, κι αμεσως λεει... "να που ηρθε κι ενας στο δικο μου μπο'ι' " ! Εγω του απαντω... " εχεις χαιρετισματα απ' τη 'συννεφουλα' " !
Ναι, μου απαντα... " η 'συννεφουλα' απ' την εκθεση στου Ζωγραφου " !
Τωρα, μου λεει, η Πινακοθηκη Καρδιτσας ετοιμαζει μια αναδρομικη για μενα και θα εκθεσω πολλα απ' τα εργα που βρισκονται στα χερια μου και δανεικα απο μουσεια και συλλογες! Μεχρι τελη Μα'ι'ου θα ειμαι πολυ απασχολημενος! Μετα ελα απ' το σπιτι να τα πουμε!
Διηγειται και 2-3 ανεκδοτα τολμηρα και... " αντε γεια σας! " λεει κουνωντας το χερι του... " εχω πολλη δουλεια, χαιρετισματα στη Τατιανα " και φευγει!
Κι εμειναν οι δυο... νεκροθαφτες - "golden boys " , manager marketing εγραφαν οι καρτες τους, να τριβελιζουν το κεφαλι του φιλου μου και το δικο μου - με την ευκαιρια της παρουσιας μου εκει - για να πουλησουν τις καλλιτερες ασφαλειες ζωης, της καλλιτερης ασφαλιστικης εταιριας, με τους καλλιτερους ορους και...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου