Το ντερμπυ μεταξυ "Αδιαφθορων" και "Διεφθαρμενων" κατεληξε σε ισοπαλια !
Και οι δυο ομαδες επαιξαν υπεροχα. Απεδειξαν οτι δεν τους λειπουν το αγωνιστικο σθενος, τα ιδανικα της ευγενους αμιλλας και το... αρχαιο ελληνικο πνευμα του "ευ αγωνιζεσθαι".
Ο διαιτητης υπηρξε αψογος. Εκτιμαται ιδιαιτερα η πληρης... διαφανεια ολων των ενεργειων του. Δεν παρελειψε δε να ζητησει, μετα το τελος του αγωνα, ως ειθισται σε τετοιες περιπτωσεις και, την επιβραβευση του ολου θεαματος απο τους πλεον καταλληλους προς τουτο... τους πνευματικους ανθρωπους!
Προς στιγμην, επειδη καμμια ανταποκριση δεν βρηκαν τα λογια του, οργισμενος ανεκραξε... " τιποτε δεν ακουγεται, αρα δεν υπαρχουν " (πνευματικοι ανθρωποι).
Στην εκκληση του αυτη, ομως, και προς απαλυνση της απελπισιας του, ανταποκριθηκε αμεσως, η κυοφορουμενη νεα γενια "ποδοσφαιροφιλων" απο τα ανω διαζωματα, που απ' την αρχη του ντερμπυ παρακολουθουσε τον αγωνα με εκδηλο ενθουσιασμο, συνοδευομενη απο τους, της τε σωματικης και πνευματικης αγωγης, διδασκαλους της.
Ολοι οι νεαροι θεατες των ανω διαζωματων της "αρενας", με πρωτους-πρωτους, τους επικεφαλης των, εξεφρασαν με ζητωκραυγες και ενθουσιασμο την βαθεια ικανοποιηση τους για το ελπιδοφορο μηνυμα που εξεπεμψε στα περατα της "οικουμενης" ... ο ευγενης αυτος αγωνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου