Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Σάββατο 22 Μαΐου 2010


Ηταν το τριτο μου ταξειδι, και το τελευταιο, στα ελευθερα παλαιστινιακα εδαφη της Δ. Οχθης και τη Γαζα, που βρισκονταν υπο τον ελεγχο της Παλαιστινιακης Αρχης μετα την υπογραφη της Συμφωνιας του Οσλο.
Ειχα μεινει για ενα, περιπου, μηνα στη Γαζα. Τη παραμονη της αναχωρησης μου, πηγα να διανυκτερευσω στη Βηθλεεμ ωστε την επομενη, νωρις το πρωι, να παω στο Τελ Αβιβ και αεροπορικως να επιστρεψω στη θεση μου στο Ντουμπα'ι', μεσω Αθηνων.
Ειχα ειδοποιησει ενα ταξι, παλαιστινιακης ιδιοκτησιας, απο τα ανατολικα Ιεροσολυμα, να ερθει να με παρει απο το ξενοδοχειο στη Βηθλεεμ και να με μεταφερει στο αεροδρομιο του Τελ Αβιβ. Ετσι κι εγινε.
Με τις αποσκευες μου και το εισιτηριο μου παρουσιαστηκα στον ελεγχο διαβατηριων.
Δινω το διαβατηριο μου, η αστυνομικος βαζει τα στοιχεια μου στο κομπιουτερ κι αμεσως μου λεει να περιμενω στο πλα'ι'. Καταλαβα...
Σε λιγακι ερχεται μια νεαρη με πολιτικα και μου ζητα να παρω τις αποσκευες μου και να την ακολουθησω. Με οδηγει σε μια αιθουσα και μου υποδεικνυει να καθησω και να περιμενω. Της λεω οτι πλησιαζει η ωρα αναχωρησης της πτησης μου κι εκεινη μου απαντα οτι το γνωριζει. Υστερα απο 10 λεπτα, περιπου, επανερχεται και ξανα μου ζητα να την ακολουθησω.
Με παει σ' ενα γραφειο κι εκει καποια κυρια, αρχιζει τις ερωτησεις. Γιατι καθησα τοσο πολυ στη Γαζα, ποια η σχεση μου με την Οργανωση για την Απελευθερωση της Παλαιστινης και την Παλαιστινιακη Αρχη, ποιους συναντησα και που εμεινα.
Ηταν προφανες οτι εγνωριζαν τα παντα για μενα και η ολη διαδικασια ειχε σκοπο τον εκφοβισμο μου!
Στη συνεχεια, η ιδια νεαρη συνοδος με οδηγησε σε καποια αλλη αιθουσα οπου μου ζητησε να αφησω τις αποσκευες μου και μου υπεδειξε να περασω σ' ενα παραπλευρο χωρο κι αφου γδυθω να μπω σ' ενα θαλαμο που βρισκοταν εκει, να κλεισω τη πορτα του και να μη βγω ωσοτου μου δοθει σχετικη οδηγια. Παλι της επεστησα τη προσοχη οτι η ωρα απογειωσης εχει πλησιασει κι εκεινη μου απαντησε ξανα οτι το γνωριζει!
Εκανα αυτο που μου ειπε και οταν βγηκα απ' το θαλαμο και ντυθηκα με οδηγησε σε καποιο αλλο χωρο οπου σ' ενα παγκο βρισκοταν αδειασμενο ολο το περιεχομενο των αποσκευων μου και, μου υπεδειξε να επανατοποθετησω ολα μου... τα υπαρχοντα (μεταξυ των οποιων και μια επισημη φωτογραφια με προσωπικη αφιερωση του Προεδρου Αραφατ) οσο πιο γρηγορα μπορω, γιατι το αεροπλανο ετοιμαζεται για απογειωση. Μολις τελειωσα με οδηγει απο καποια πλαγια εξοδο στη πιστα και με τα ποδια, με συνοδευσε ως τη σκαλα του αεροπλανου, μου ευχηθηκε... καλο ταξειδι κι εφυγε μολις με ειδε να περναω τη πορτα του αεροπλανου. Σχεδον αμεσως το αεροπλανο αρχισε τη διαδικασια απογειωσης.
Πηγαινοντας προς το αεροπλανο, τη ρωτησα ποσω χρονων ειναι. Μου ειπε οτι ηταν 21 ετων. Της ευχηθηκα να εχει καλη τυχη στη ζωη της!