ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ...

.....................Τ Ο.. Γ Υ Α Λ Ι

......................( σχεδιον γ' )

Ποιημα απο δυο ανθρωπους, εναν ανθρωπο,

εναν ποιητη, μια φωνη και μια αλλη φορα.

Ω, η αργμαλειον μπλε αφθραυστον

πονταιμα ενδεις

αιειων παρθαιρων αφθορω.

Ως δυσευκρατος μαστης αδω.

Χαιρε, η διαφαινουσα αεικινυγρος

θαλασσα

χαιρε, η εξαπαντος δακρυπλουσα βλεμματος

και ακομη χαιρε

εσυεμον ερευμα οπου στους οφθαλμους μου

ηδιστον συμφερεις εως

..........

Ανθρωποι:

Ποιος εισαι;

Ποιητης:

Ο Λογος που γεννα ζωη

κι αυτη εμπιστοσυνη.

Υστερα ειν' το ποιημα

αυτο που γραφω τωρα

και το τελειωνω κι αρχινω

καθε φορα ξεχωριστα

παλι ξανα κι αλλη φορα

το ιδιο ποιημα που διαβαζω

και βρισκω καποια διαφορα

στο πουθενα.

Ανθρωπος:

Ακουσα τη σαλπιγγα να φωναζει καποιον αλλον,

να' ρθει να δει, ποσο πικρο ποσο γλυκο ειναι το ψωμι.

Φωνη:

Ο Λογος για ν' αυτοεννοηθει θελει

και την ηχω του.

Ποιητης:

Δεν εγινα εγω Θεος, εγω εδωσα τη ζωη μου ως οφειλα

για να γινεις εσυ, ο πρωτος ανθρωπος και ο τελευταιος Θεος.

Ανθρωπος:

Οντως ειναι αυτος ο κοσμος ο αλλος που ειμαι.

Ανθρωποι:

Ποιος;

..........Και η ποιηση με τη σιωπη της απαντα.

Αλλη φορα.

( " ΤΟ ΓΥΑΛΙ " του ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΤΕΛΙΑ, εκδ. " Αιγοκερως " - αθηνα 2007 )

-------------------------

Ενα απο καρδιας ευχαριστω στον ποιητη για την φιλια του!

.......................CLICK.....CLICK.....CLICK