Το Δεκεμβριο του 1961 επισκεφτηκα το Ελληνικο Προξενειο της Ρωμης, προκειμενου να δωσω για θεωρηση της γνησιοτητας του και τη μεταφραση του στα ελληνικα, ενα πιστοποιητικο της Αρχιτεκτονικης Σχολης, απ' οπου ξεκινησα τις σπουδες μου, το οποιο ηταν απαραιτητο για την Τραπεζα της Ελλαδας ωστε να επιτραπει στους γονεις μου η μηνιαια αποστολη του σπουδαστικου συναλλαγματος(... 2 ΕΥΡΩ! ) του οποιου ειχα δικαιωμα.
Στο αρμοδιο γραφειο, περιμεναμε ουρα οι ελληνες φοιτητες, ο καθενας για καποιο λογο, για να εξυπηρετηθουμε απο εναν νεαρο υπαλληλο.
Στη Ρωμη, εκεινη την εποχη, μπορουσε κανεις να βρη οποια εφημεριδα ηθελε ειτε ευρωπα'ι'κη ειτε αμερικανικη! Ελληνικη δεν μπορουσε να βρεθει, παρα μονο που και που, σε ενα-δυο κιοσκια, στον κεντρικο σιδηροδρομικο σταθμο της Ρωμης. Και μονο η Ακροπολη η , η Απογευματινη, κι αυτες μπαγιατικες!
Περιμενοντας, λοιπον, τη σειρα μου στο προξενικο γραφειο, επεσε το ματι μου σε μια Καθημερινη με ημερομηνια της ιδιας μερας, πανω στο γραφειο του υπαλληλου.
Η Καθημερινη ηταν η καθημερινη εφημεριδα του πατερα μου κι αυτην ειχα μαθει κι εγω να διαβαζω απο μικρος. Απευθυνομαι τοτε στον υπαλληλο και του ζητω αφου, ουτως η αλλως, εκεινος λογω της απασχολησης του δεν μπορουσε να τη διαβασει, αν μπορω να της ριξω μια ματια. Με κοιτα με εκπληξη και με πολυ βλοσυρο βλεμμα μου λεει... "εσυ βρισκεσαι εδω για να σπουδασεις, η Πατριδα σου ξοδευει συναλλαγμα για σενα και, εσενα σε ενδιαφερει η πολιτικη;". Με το "θρασος" που με διεκρινε απο τοτε, και καποια ειρωνεια στο υφος μου, του απαντω... "... γιατι; οποιος διαβαζει εφημεριδα τον ενδιαφερει η πολιτικη η μηπως οι εφημεριδες μονο με τη πολιτικη ασχολουνται;".Με κοιτα καλα-καλα και μου λεει... "καλα παρ' την".
Την παιρνω στα χερια μου και την ανοιγω επιδεικτικα στη 2η σελιδα που, τοτε, με τον τιτλο " καθημερινα " η " τα καθημερινα " - δεν θυμαμαι ακριβως - υπηρχε η παρουσιαση ολων των καλλιτεχνικων και πνευματικων δρωμενων στην Αθηνα κυριως, αλλα κι ολοκληρη την Ελλαδα κι αρχιζω να την διαβαζω, παρακολουθωντας με την ακρη του ματιου μου τις αντιδρασεις του. Παρακολουθουσε κι αυτος εμενα και, μονο οταν σιγουρευτηκε οτι διαβαζα τη 2η σελιδα, σταματησε να με κοιτα! Οποτε, το ιδιο εκανα κι εγω. Βεβαια στη συνεχεια, ωσπου να 'ρθει η σειρα μου, μπηκα και στις αλλες σελιδες!
Απο τοτε μου δημιουργηθηκε η εντυπωση οτι καποια παραξενη σχεση πρεπει να υπηρχε μεταξυ τυπου, πολιτικης και κυβερνησεων!
Απο 'κει και περα και μεχρι τωρα, η προσωπικη μου πειρα και η παρατηρηση με βεβαιωσε γι' αυτο!
Ποτε, ομως, οσο το τελευταιο τριημερο δεν ειχε γινει τοσο εμφανες, σε μενα τουλαχιστον, το βαθος της διαπλοκης και αλληλοεξαρτησης μεταξυ τυπου, κομματικο-πολιτικου κατεστημενου και κυβερνητικης εξουσιας!
Και ποτε, το δημοσιογραφικο επαγγελμα(λειτουργημα αλλοτε) δεν ειχε εκπεσει στη συνειδηση μου τοσο, οσο σημερα!
