Οπως ειναι γνωστο, το μουλαρι ειναι διασταυρωση... νταρντανο-γαιδουρας και αλογου!Μετα την απελευθερωση της Αθηνας απο τη γερμανικη κατοχη και την εναρξη των Δεκεμβριανων, η μανα μου - λογω της ελλειψης τροφων στη πρωτευουσα και των κινδυνων - με "βουτηξε" και φυγαμε στο πατρικο της σπιτι στην Ανδρο!
Ταξιδευσαμε μ' ενα καικι γεματο "πεινασμενους" και "φοβισμενους", απ' τη Ραφηνα, καταχειμωνο... μεσω Cavo d' oro - ονομασια κατ' ευφημισμον! Μετα μακρυ και ασχημο ταξιδι, φθασαμε, επι τελους, σωοι και ασφαλεις στο προορισμο μας!
Στο χωριο, ο παππους - συνταξιουχος του Εμπ. Ναυτικου - υπεργηρος, ζουσε με τον αδελφο της μανας μου, επισης συνταξιουχο του Εμπ. Ναυτικου, ανυπαντρο ως τοτε! Η μανα μου και οι δυο αδελφες της ειχαν... "αποκατασταθει" και ζουσαν οπου οι συζυγικες υποχρεωσεις τους επεβαλλαν!
Πρωτη φορα τους εβλεπα και τους δυο! Δυο... "δρακοι" μου φανηκαν, μολις τους αντικρυσα! Δυο " θηρια", πανυψηλα, σωματωδη!
Αδυνατω, μεχρι σημερα, να καταλαβω πως εγω... βγηκα το αντιθετο!
Ο μπαρμπα-Μητσος η δρακο-Δημητρης, του δρακο-Γιαννη ο γυιος(ετσι τον φωναζαν ολοι, στο χωριο) και θειος μου, ασχολιοταν, πια, με τη γεωργια στα πατρογονικα κτηματα!
Διεθετε και μια... νταρντανο-γαιδουρα την οποια χρησιμοποιουσε στα τρια αλωνια που βρισκονταν στα κτηματα(το ενα απ' τα οποια το μεγαλυτερο της περιοχης)! Τη διασταυρωνε και με αλογο και αυγατιζε, ετσι, το εισοδημα απ' τη πωληση των περιζητητων - την εποχη εκεινη - μουλαριων, που αυτη γεννουσε!
Για να μη πολυλογω, καθε βραδυ, λιγο πριν τον υπνο - σχεδον μολις νυχτωνε, ηλεκτρικο το χωριο δεν ειχε - ο μπαρμπα-Μητσος, πηγαινε αρμεγε τη γαιδουρα και με το γαλα της, ζεστο απ' τα στηθια της ακομη, αβραστο, γεμιζε ενα ποτηρι του νερου, μου το 'φερνε στο κρεββατι, περιμενε να το πιω μεχρι και τη τελευταια γουλια, μου ΄λεγε ενα μπραβο, με καληνυχτιζε και πηγαινε και κεινος για υπνο! Πριν χαραξει η μερα, βρισκοταν ηδη στα χωραφια!
Θυμαμαι ακομη τη ξινη γευση του γαιδουρινου γαλακτος!
Και οταν καμμια φορα μουλαρωνω! - γιατι, κατω απο ορισμενες συνθηκες, μουλαρωνω - μαλλον στo γαλα της μουλαρογεννητρας που επι, σχεδον, εξη μηνες επινα τοτε... το οφειλω!
( αφιερωνεται στην Ειρηνη Π., τη ποιητρια, ξαδελφη μου, απο το γαμο του μπαρμπα-Μητσου και της μανας της, της θειας Γαρουφαλιας!
Θυμαμαι την Ειρηνη, νεα κι ομορφη, οταν καποιο καλοκαιρι, ηρθε απ' την Αθηνα στο χωριο, οπου οι υπολοιποι παραθεριζαμε, για να χαιρετησει! Σε λιγες μερες μπαρκαρισε... ταξιδευτρια κι αυτη, σ' ενα ανδριωτικο Υ/Κ της γραμμης Πειραια-Ν. Υορκης! )
