Ειχα, σχεδον, να κοιμηθω 5 μερες.
Ενα μεσημερι, κι αφου η πρωτη φαση της ολης καταστασης ειχε τελειωσει μ'επιτυχια κι ενα ελπιδοφορο αχνο φως αρχισε να διακρινεται στο βαθος του τουνελ, αποφασισα να παω να ξαπλωσω για λιγο. Εβρεχε κι εκανε κρυο!
Ξαπλωσα στο κρεββατι μιας μικρης κρεββατοκαμαρας που υπηρχε στο γραφειo ενος πολυ αγαπητου προσωπου οπου εμεινα για πανω απο 10 μερες. Με πηρε αμεσως ο υπνος, γεγονος πολυ σπανιο για μενα και, πρεπει να κοιμομουν πολυ βαθεια οταν,
μεσ' στον υπνο -μου, μου φανηκε οτι χτυπησε το κουδουνι κι ακουσα καποιον... καλπασμο ενος η, ισως, περισσοτερων αλογων:
Τι γινεται οταν χωριστει ο κοσμος ( τα αλογα του Αξιου )
- Τι γινεται οταν χωριστει ο κοσμος; Υπαρχει παντα το νερο πια. Κι απεναντι. Κα'νεις να πας πιο μπροστα πιο διπλα το χωμα ακολουθει.
- Μ' ανημερα ρουθουνια χαιτη φωτια εισ' εδω και παντου. Στηνεις χορο με τα ποδια στον αερα. Μαζι κι αλλοι που ηρθαν χωρις αροτρα και καρα. Κυκλος μπλε ηλεκτρικος. Η γη να απανταει.
- Βλεπεις το φοβο που σε κοιτουν. Κοιτας.
- Ακους. Τι ταραζει το σκοταδι; Υπαρχουν κι αλλες ανασες;
- Αλλοι λενε οτι ερχονται οταν φευγουν τα νερα αλλοι οτι τις πηραν οι φωνες.
- Θυμασαι τα πρωινα. Χερια λαγονια μουγκρητα φωνες. Το κομμενο σωμα.
- Τα πουλια που ξερουν πως να σταθει κανεις και πως να φυγει.
(της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ )
