Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

...αλλαγη σκηνικου



Την Αναστασια την γνωρισα κατα μια διαβολικη συμπτωση, πριν ενα μηνα περιπου.
Απο τετοιες διαβολικες συμπτωσεις, η ζωη μου ειναι γεματη! Ετσι ωστε, θα ελεγα οτι, αυτη καθ' εαυτη η ζωη μου ειναι μια χρονικη συγκυρια.

Η Αναστασια εχει γεννηθει στο Κιλκις, ειναι φιλολογος κι εχει ασχοληθει με την συγκριτικη φιλολογια!
Καποια στιγμη, φυση ανησυχη καθως ειναι - η ιδια ισχυριζεται οτι εχει παρει τη τρελλα του πατερα της - καθως απο μικρη της αρεσε η ποιηση, αρχισε να γραφει ποιηση. Ποιηματα της εχουν δημοσιευτει σε λογοτεχνικα περιοδικα κι εχουν μεταφραστει και κυκλοφορησει και στα Ιταλικα!

Τωρα ασχολειται, επισης, με το εναλλακτικο θεατρο πανω σε ιδεες δικες της και σκηνοθεσια δικη της.

Της ζητησα να μου δωσει να διαβασω ποιηματα της και μου το υποσχεθηκε. Τηρησε την υποσχεση της και προχθες μου εστειλε με mail 3 ποιηματα της, μαζι με την εικονογραφηση τους και μου εδωσε την αδεια να τα δημοσιευσω στο μπλογκ μου, κατα την κριση μου.
Εχουν πρωτοδημοσιευτει στο περιοδικο "Ποιηση", τευχος 27, ανοιξη-καλοκαιρι 2006.

Την ευχαριστω πολυ γι' αυτη της την προσφορα και, δημοσιευω σημερα το ενα απο τα τρια, με τιτλο:


Βρεφος ζυμωτο.

Βρεφος ζυμωτο κολυμπας στη βαση της λεκανης.
Αρχιζεις απο κει που μπορεις και δεν μπορεις να ξερεις.
Γυρω ξερα σωματα στο χωμα.
Η μαμα πλουσια αποικια μ' ανοιχτες πινελιες. Τα ματια της χαμενα καπου.
Τρως φως κι ανεβαινεις την ψηλη καμπυλη για τον αφαλο.
Πιο κει αντηχει η χαραδρα των λυγμων.
Με γλωσσα διχαλα γλυφεις ιχνη.


( της ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ )