Σε μια κοινωνια χωρις ισοτητα, η αρμονια, αληθεια και ομορφια μπορει να επικρατησει;
( John Milton )

Πεινουσαμε στης γης την πλατη.
Σα φαγαμε καλα
πεσαμε εδω στα χαμηλα
ανιδεοι και χορτατοι.
( Γ. Σεφερης )


Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

" ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ "

Στην Ελλαδα γεννηθηκα μα,
κατ' απο τον κατατρεγμο
εφυγε νυχτα η φαμιλια μου για την Ινδια
εμεινε δυο χρονια στο Σουδαν
και στο Ιραν την εφερε η πεινα.
Οταν μεγαλωσα με παντρεψε ο πατερας μου
με βοσκοπουλα απο το Λιβανο ξανθια
στη Κινα την απατησα, την πουλησα
για λιγα χρηματα στον Υπατο Αρμοστη
τον της Α.Μ. Αιγυπτου - Σομαλιας.
Πολεμησα και στα Βαλκανια.
Σκοτωθηκα στην Κουβα.
Σκοτωθηκα στο Μεξικο
Μ' εξορισαν με συνοδεια στο Νεπαλ
στο δρομο ηπια απ' τις πηγες του Κουρδισταν.
Οταν ξαναγεννηθηκα
στα μεταλλεια εσκαψα των Ουραλιων. Τωρα
τους αποικιοκρατες πολεμω
και τους κατακτητες
στις θαλασσες και στις βουνοκορφες
μες σε λαγκαδια και σε ζουγκλες.
Γι' αυτο
φτυνοντας προς τα πανω η προς τα κατω
ξερω πως τελικα φτυνω τα γενεια μου

(ΣΑΜΙΧ ΚΑΣΕΜ, επιλογη απο την εκδ. " ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ" , της Γ.Ε.Π.Φ.Ε. , αθηνα-1987)

4 σχόλια:

Unknown είπε...

βροχή!
βροχή με γέννησε πάνω στις γραμμές ενός στίχου.
με πέταξε νωπό φύλλο σαπισμένο στην άμμο
γδύθηκα σπόρους
έντυσα γενιές με τραγούδια
έζησα φτωχός
και πέθανα πλούσιος μπροστά στο όπλο σου.

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΑΚΟΜΗ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΑΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ!!

ΣΑΣ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΜΟΥ- ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣ @kleine-ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ, ΣΑΝ ΕΙΔΙΚΗΣ, ΝΑ ΜΑΣ "ΧΑΡΙΣΕΤΕ" ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ!

ΕΥΕΛΠΙΣΤΩΝ,

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!

Unknown είπε...

ε, ω΄! μπερδευτήκαμε!
κατ'αρχάς, με τιμάτε πολύ έτσι που μιλάτε, κι άμα καβαλήσω το καλάμι, δεν το σκέφτεστε τι έχει να γίνει; με σπασμένο αστράγαλο που δεν έχει θρέψει ακόμη, πώς θα κατέβω; θέλετε να σπάσω και τίποτε άλλο δλδ;
ε, λοιπόν, προκειμένου να σπάσει κάτι, δεν σπάει ο πάγος τέλος πάντων, να μιλήσουμε στον ενικό να ησυχάσουμε, να μη νιώθω και τόσο απαίσια;
ξέρω λίγα πράματα...
αλλά αγαπώ πολύ, κι επειδή ξέρω λίγα, γι'αυτό έγραψα αυτούς τους στίχους εδώ, ενθυμούμενη ένα στίχο ενός ιρακινού νομίζω, που έλεγε 'βροχή, βροχή', και είχε μεταφράσει ο συχωρεμένος ο μοσκώφ...
μη με σκάσετε και δεν ξέρω ποιος είσαστε...
πάντως στην παρουσίαση του βιβλίου για τον αραβικό πολιτισμό, δε θα ξεχάσω έναν τύπο που μου έκανε μια πολύ καίρια ερώτηση... πολύ θα ήθελα να τον συναντούσα, μα δεν ξέρω, νομίζω δε θα τον ξαναδώ ποτέ. μήπως είσασταν εσείς;
λοιπόν, περνάω στον ενικό: μήπως ήσουνα εσύ παιδάκι μου, γιατί απ'ότι φαίνεται με τις παραπομές σου, τους άραβες τους έχεις μέσα σου.

Χαρ. Αλβερτος είπε...

@abttha,

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ. ΕΛΠΙΖΩ, ΟΜΩΣ, ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕΙΣ(ΟΡΙΣΤΕ ΚΑΙ Ο ΕΝΙΚΟΣ...), ΣΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΟΥ, Ο,ΤΙ ΚΙ' ΑΝ ΕΙΝΑΙ... ΚΑΙ ΙΣΩΣ,ΤΟΤΕ, ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ... Κα. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ,

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!
ΚΑΛΟ Σ/Κ!