Θυμαμαι,
ο Υμνος της Σχολης
- Εμπρος παιδια του Β., με τη λαχταρα στη καρδια,
για μια ζωη που να 'ναι παντα γεματη αληθεια κι ομορφια.
Ψηλα κρατατε τη σημαια, κρατατε τις καρδιες ψηλα,
κι αν ειναι γυρω μας γαληνη, κι αν ερθουν μπορες ξαφνικα.
............
Εμπρος παιδια του Β., με τη λαχταρα στη καρδια,
για μια ζωη που να 'ναι παντα γεματη αληθεια κι ομορφια.
Και σαν η Ελλαδα το προσταξη ολοι θα τρεξουμε εκει
που μας καλει το μεγα χρεος, η Λευτερια και η Τιμη.
............
***
στιχοι: του ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ, αποφοιτου της Β.Π.Σ. του 1935.... ποιος μπορει να αμφισβητησει οτι δε τηρησε τις αρχες αυτες, ο ιδιος, σ' ολη του τη ζωη!
μουσικη: Ιωαννου Μαργαζιωτη, μουσικολογου, καθηγητη της Β.Π.Σ. (1925-1955).
Θυμαμαι, την ευγενικη φυσιογνωμια του!
Θυμαμαι, στον γυναικωνιτη, του Αγ. Κωνσταντινου(Ομονοιας) οπου παραδοσιακα γινοταν ο εκκλησιασμος της Σχολης καθε Παρασκευη, να μας διευθυνει-πολυμελη χορωδια μαθητων, επιλεγμενων απ' τον ιδιο, απ' ολες τις ταξεις- και να μας συνοδευει παιζοντας αρμονιο!
Αληθινη Μυσταγωγια!
