συνεχεια απ' τη προηγουμενη αναρτηση!
... Και μπορει να γρατζουναει τωρα πια, ομως εχει ακομα την αυρα της νιοτης! Της νιοτης της γενιας μας, της γενιας του '60 που πιστευε οτι θα μπορουσε να φτιαξει ενα κοσμο καλυτερο!
Θυμαμαι, οταν ενα καλοκαιρινο σουρουπο χτυπησε το τηλεφωνο μου, πισω στην Αθηνα πια εγω, υπηρετωντας τη θητεια μου. Το σηκωσα κι εκπληκτος ακουσα τη φωνη σου, σα να 'σουν πολυ κοντα! Μολις ειχες φτασει στην Αθηνα, απροειδοποιητα! Ηταν η πρωτη φορα που ερχοσουν στην Ελλαδα, την ιστορια της οποιας τοσο καλα, ηδη, γνωριζες!
Συναντηθηκαμε, και πινοντας το καφε μας και συζητωντας, περι παντος του επιστητου, για να σε "κουρδισω" σε ρωτησα, αν μια και εισαι τοσο κοντα, θα επισκεφτεις και τη χωρα των προγονων σου. Ποιος ειδε το Θεο και δεν φοβηθηκε!
Αναψες, κοκκινησες και μου 'πες... δε σου 'χω πει να μη μου μιλας ποτε γι' αυτην;
Δε σου 'χω πει τι σημαινει Σιωνισμος;
Τον γνωριζες καλα!
Εγω ειμαι απ' την Αργεντινη, μου τονισες, αυτη ειναι η Πατριδα μου!
Και, αργοτερα, οταν η "τυχη" μ' εφερε απ' την αλλη οχθη, καταλαβα καλα ποσο δικιο ειχες και ποσο καλα γνωριζες τα πραγματα!
Που και που αναρωτιεμαι μηπως επαιξες και συ καποιο ρολο στη ζωη μου!
