ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΠΙΓΚΟΥΙΝΩΝ... Η ΠΙΓΚΟΥΙΝΙΑ

" Δηλαδη, το κοινωνικο αυτο καθεστως φαινοταν το πιο στερεο απο οσα ειδε ποτε ο κοσμος, στην ανθρωποτητα τουλαχιστο, γιατι οι μελισσες και τα μερμηγκια ζουν σε καθεστως ασυγκριτα σταθερωτερο. Απο κανενα σημαδι δεν θα μπορουσε να προβλεψη κανεις πως θα καταστραφη μια ταξη πραγματων εδραιωμενη πανω σε ο,τι πιο δυνατο υπαρχει στην ανθρωπινη φυση, την αλαζονεια και την απληστια. Κι ομως οι φωτισμενοι παρατηρητες ξεχωριζαν πολλες αιτιες για ανησυχια. Οι πιο σιγουρες, αν και οι λιγοτερο φανερες, ανηκαν στον οικονομικο τομεα και ηταν κατα κυριο λογο η ολοενα μεγαλυτερη υπερπαραγωγη, με συνεπεια τις μακροχρονες και μαρτυρικες ανεργιες, που οι βιομηχανοι τις εβλεπαν, ειν' αληθεια, σαν ευκαιριες για να διχαζουν την εργατικη δυναμη φερνοντας τους ανεργους αντιμετωπους με εκεινους που ειχαν δουλεια."

( του ΑΝΑΤΟΛ ΦΡΑΝΣ, " Το νησι των Πιγκουινων ", μτφ. Αγγελου Νικα, εκδ. " ΒΙΠΕΡ " - παπυρος- γραφικαι τεχναι α.ε. αθηναι, αθηνα 1974 )